Prolog

Sztokholm, 5 czerwca 2014

Lucy          

Co teraz robisz? Gdzie jesteś?

Wszystko u ciebie w porządku?

Zakochałeś się?

Tyle pytań..

Żadnej odpowiedzi...

Kochałam cię...Naprawdę pokochałam cię od pierwszego wejrzenia..

Zaufałam ci bezgranicznie...Nigdy się nie zawiodłam.

Ty..także mi zaufałeś...

A ja..Wszystko zniszczyłam.

Zostawiłam cię..

Tak bardzo cię zraniłam.

Minęło już rok..

A moje zauroczenie nie minęło..

Może to nie było zauroczenie..

Chyba naprawdę cie kochałam..

Jednak gdybym cię tak kochala..

Nie skrzywdziłabym cię..

Nie zostawiła.

Zachowałam się beznadziejnie,nie umiałam nic wyjaśnić..

Po prostu odeszłam..

I tak naprawdę zostawiłam cię dla..Niego..

Bałam się..

Nie o siebie..

Ale o ciebie się bałam..

Zastanawiam się dlaczego to piszę..

Przecież nigdy tego nie zobaczysz..

Nie przeczytasz..

Chciałabym żebyś wiedział..

...że cię kocham.

Andi...

Stoję na szczycie latarni morskiej i wpatruję się w nieskończoną ilość wody...

Wrzucam ten list...Może ktoś go znajdzie..

Beznadziejne marzenie..

Andreas...

Tęsknię za tobą..

A ty?